วันสัตว์ป่าโลก 2023: ความร่วมมือเพื่อการอนุรักษ์ที่ครอบคลุมเพื่อปกป้องมูลค่าที่ไม่สามารถประเมินค่าได้ของสัตว์ป่าและพืชพันธุ์
โครงการย่อยของ ICI
ประชากร 1 ใน 5 คนพึ่งพาสัตว์ป่าเพื่อหารายได้และอาหาร ในขณะที่ประชากร 2,400 ล้านคนพึ่งพาเชื้อเพลิงไม้ในการปรุงอาหาร ในวันที่ 3 มีนาคม เราจะกำหนดให้เป็น วันสัตว์ป่าโลก (World Wildlife Day หรือ WWD) ซึ่งเป็นวันสากลขององค์การสหประชาชาติที่จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองสัตว์ป่าและพืชต่างๆ ทั่วโลก รวมถึงผลงานที่สัตว์ป่าและพืชเหล่านี้มีต่อการดำรงชีวิตของเราและสุขภาพของแม่ธรณี
วันสัตว์ป่าโลกได้รับการจัดตั้งขึ้นในปี 2556 ในระหว่าง การประชุมสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติสมัยที่ 68 (UNGA 68) เพื่อเป็นเกียรติแก่การลงนาม อนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้สูญพันธุ์ (CITES) เมื่อปี 2516 ในปีนี้ วันที่ 3 มีนาคม มีความหมายที่สำคัญยิ่งขึ้น เนื่องจากเป็นวันครบรอบ 50 ปีของ CITES ซึ่งเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศที่มีวัตถุประสงค์เพื่อให้แน่ใจว่าการค้าตัวอย่างสัตว์ป่าและพืชป่าจะไม่คุกคามการอยู่รอดของสัตว์ป่า
วันนี้ เราขอร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการเฉลิมฉลอง “ ความร่วมมือเพื่อการอนุรักษ์สัตว์ป่า ” โดยยกย่องผู้คนที่สร้างความแตกต่างในการปกป้องสัตว์ป่าและพืชพันธุ์ป่าที่สวยงามและหลากหลาย และสร้างความตระหนักรู้เกี่ยวกับประโยชน์มากมายที่ได้รับจากการอนุรักษ์สัตว์ป่า ความเคารพและความรู้เกี่ยวกับดินแดนบรรพบุรุษของชนพื้นเมืองและชุมชนท้องถิ่น (IPs และ LCs) ร่วมกับวิสัยทัศน์เกี่ยวกับจักรวาลและความเชื่อทางจิตวิญญาณ ทำให้พวกเขาเป็นผู้ปกป้องสัตว์และพืชที่อาศัยอยู่ร่วมกับพวกเขาได้ดีที่สุด
โครงการย่อยของ ICI ซึ่งนำโดย IP และ LC มีบทบาทสำคัญใน การอนุรักษ์พันธุ์ พืชและ สัตว์ หา ยาก เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ และใกล้สูญพันธุ์ ซึ่งมีความสำคัญต่อชุมชนของพวกมัน ค้นพบตัวอย่างจากภูมิศาสตร์ต่างๆ ของ ICI ด้านล่าง
อเมริกาใต้
ชิลีและอาร์เจนตินา: อาราคูเรียหรือ พีเวน
Araucaria araucana หรือ pewen เป็นสายพันธุ์เฉพาะถิ่นที่สำคัญของเทือกเขาแอนดีส ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อระบบนิเวศ ประเพณี และชีววัฒนธรรมสำหรับชุมชนชาวมาปูเชทางตอนใต้ของกูลูมาปูในชิลีและปูเอลมาปูในอาร์เจนตินา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Futa Mawiza
ป่าอะราอูคาเรียเป็นแหล่งของถั่วสนในฤดูร้อนที่เรียกว่า กิลลิว ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของอาหารของชาวมาปูเชเนื่องจากมีคุณค่าทางโภชนาการสูง อย่างไรก็ตาม พีเวน ได้รับการจัดให้อยู่ในประเภท "ใกล้สูญพันธุ์" โดย IUCN Red List of Threatened Species เนื่องจากการตัดไม้และไฟไหม้ป่าเป็นจำนวนมาก ชุมชนมาปูเชได้ปกป้อง พีเวนมา โดยตลอด และภายใต้ ICI พวกเขาจะขยายขอบเขตการใช้และการดูแลแบบดั้งเดิมของตนต่อไป สนับสนุนการคุ้มครองทางกฎหมาย และร่วมมือกับทีมวิทยาศาสตร์เพื่อหยุดยั้งภัยคุกคามจากการสกัดแร่
เมโสอเมริกา
กัวเตมาลาและปานามา: แรด
สมเสร็จหรือ โมลิ ในภาษากูนาเป็นสายพันธุ์ที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรมสูงสำหรับชาวกูนาในปานามา ซึ่งเป็นดินแดนที่ชาวกูนาในปานามาใช้ดำเนินการร่วมกับกัวเตมาลาในโครงการ Paq'uch ซึ่งบริหารจัดการโดยกลุ่มพันธมิตรที่นำโดย Sotz'il ตัวบ่งชี้ทางชีวภาพของกูนาระบุว่าการมีอยู่ของสมเสร็จในป่าแสดงถึงสุขภาพที่ดี ในความเป็นจริง สมเสร็จรับประกันการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพและเปรียบเทียบผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยรับประกันการอยู่รอดของต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดซึ่งมีศักยภาพในการกักเก็บคาร์บอนสูงสุด
เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์หมูป่าพันธุ์สมเสร็จ ภายใต้โครงการ ICI โครงการ Paq'uch จะดำเนินการติดตามซึ่งจะเป็นการเสริมระบบการคุ้มครองของชนพื้นเมือง
แอฟริกาใต้สะฮารา
แทนซาเนีย: นกกระจอกเทศ
นกกระจอกเทศเป็นส่วนสำคัญของเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชนเผ่ามาไซในดินแดนของ Ujamaa Community Resource Team (UCRT) ทางตอนเหนือของแทนซาเนีย ซึ่งถือว่านกกระจอกเทศเป็นสัตว์ที่สง่างามและสงบสุข และเป็นสัญลักษณ์แห่งความศักดิ์สิทธิ์ ขนของนกกระจอกเทศมีบทบาทสำคัญในประเพณีดั้งเดิมของชาวมาไซและถูกนำมาใช้เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการเริ่มต้นชีวิตนักรบหนุ่ม
เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์นกกระจอกเทศและสัตว์ป่าชนิดอื่นๆ UCRT ได้พัฒนารูปแบบการอนุรักษ์และการเป็นเจ้าของที่ดินของชุมชนซึ่งได้รับรางวัลอันเป็นเอกลักษณ์และได้รับรางวัล ซึ่งจะช่วยให้ได้รับโฉนดที่ดินของชุมชนที่เรียกว่า 'หนังสือรับรองสิทธิครอบครองตามประเพณี' รูปแบบดังกล่าวช่วยให้ได้รับพื้นที่กว่า 1.5 ล้านเฮกตาร์ และภายใต้ ICI รูปแบบดังกล่าวจะช่วยให้การเลี้ยงสัตว์ พื้นที่ป่า และเส้นทางอพยพของสัตว์ป่าและปศุสัตว์สามารถอยู่ร่วมกันได้
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC): ตัวลิ่น
ตัวลิ่น หรือที่เรียกอีกอย่างว่า กาบังกา ในภาษาพื้นเมือง เช่น กิเลกา และ ซิเทมโบ เป็นสัตว์ป่าที่มีเกล็ดแบนขนาดใหญ่เป็นรูปสามเหลี่ยมปกคลุมอยู่เต็มตัว พบได้ทางตะวันออกของสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC) ซึ่งเป็นที่อยู่ของ Peuples Autochtones et Communautés locales en République Démocratique du Congo (ANAPAC) ตัวลิ่นเป็นสัตว์หากินเวลากลางคืนที่หายาก และในวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองใน DRC ถือเป็นสัตว์สัญลักษณ์ที่ใช้ในพิธีรับศีล
IP และ LC ในภาคตะวันออกของสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโกได้รับความรู้มาโดยตลอดเพื่อปกป้องตัวลิ่นจากบรรพบุรุษ ในฐานะองค์กรที่ทำงานด้านการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ การส่งเสริมความรู้ดั้งเดิม และการปกป้องสิทธิของชนพื้นเมือง ภายใต้ ICI ANAPAC จะสนับสนุนการปกป้องตัวลิ่นผ่านการสร้างความตระหนักรู้และการสร้างศักยภาพในระดับรากหญ้า
เคนย่า: ช้าง
ชุมชนคนเลี้ยงสัตว์ที่อาศัยอยู่ในทุ่งหญ้าของเคนยาซึ่งเป็นที่ตั้งของ ขบวนการเพื่อสันติภาพและการเปลี่ยนแปลงความขัดแย้งของชนพื้นเมือง (IMPACT) อยู่ร่วมกับช้างมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ ซึ่งเรียกว่า Oltome ในภาษามา ชุมชนเหล่านี้ถือว่าช้างเป็นสัตว์ที่ฉลาดและเคยเชื่อว่าช้างสามารถพูดได้ ช้างช่วยเปิดป่าและให้อาหารสัตว์แก่สัตว์อื่นโดยการเขย่าต้นไม้เพื่อให้ฝักออก และเมื่อเดินทางไกล ช้างยังเป็นตัวกระจายเมล็ดพันธุ์ที่ดีอีกด้วย คนเลี้ยงสัตว์ยังใช้รูปแบบการอพยพเพื่อทำความเข้าใจการเกิดฝนตกและฤดูกาล
เพื่ออนุรักษ์สายพันธุ์ที่สำคัญเหล่านี้ IMPACT ได้ทำงานภายใต้ ICI เพื่อให้แน่ใจว่าที่ดินของชุมชนมีกรรมสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมายและยังคงเปิดกว้าง เพื่อให้ยังคงเป็นภูมิทัศน์ร่วมกันที่ผู้คนและสัตว์ป่าสามารถเจริญเติบโตและสนับสนุนซึ่งกันและกัน
เอเชียและแปซิฟิก
ประเทศไทย : เดอะ กิบบอน
สุภาษิตของชาวกะเหรี่ยงกล่าวไว้ว่า “ กายูปกาซีเตอดูยเซอร์เยว่ตากวานูยกวา ” หรือ “ชะนีตายหนึ่งตัว ลำธารเจ็ดสายก็เปล่าเปลี่ยว” ในประเทศไทย ชาวกะเหรี่ยงเชื่อว่าชะนีเป็นพี่น้องกันและต้องปกป้องพวกมัน
เพื่อสนับสนุนการอนุรักษ์ชะนี มูลนิธิชนพื้นเมืองเพื่อการศึกษาและสิ่งแวดล้อม (IPF) และองค์กรพันธมิตร Wisdom of Ethnic Foundation (WISE) ได้ร่วมมือกับผู้นำชุมชนเพื่อติดตามประชากรชะนีที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ลุ่มน้ำ Maetia และ Maetae อย่างใกล้ชิด และได้ปลูกต้นไม้ผลไม้มากขึ้นเพื่อเพิ่มอาหารให้กับสายพันธุ์นี้ นอกจากนี้ WISE ยังได้จัดกิจกรรมสร้างความตระหนักรู้ให้กับเยาวชนในชุมชนเพื่อให้ตระหนักถึงความสำคัญของการปกป้องชะนีและสัตว์ป่าชนิดอื่นๆ
เกาะคุกส์: โคเปกา หรือ นกนางแอ่น
นกโคเปกา หรือที่เรียกอีกอย่างว่านกนางแอ่น เป็นสัตว์เฉพาะถิ่นที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่สุดบนเกาะอาติอูในหมู่เกาะคุก ซึ่งเป็นที่ตั้งของตระกูลอาริกิ เชื่อกันว่าถิ่นอาศัยของนกโคเปกาคือถ้ำอานา-ทาคิตากิ แม้ว่าปัจจุบันจะพบนกชนิดนี้ในถ้ำไว-โมโมอิริบ้างแล้วก็ตาม
โคเปกาซึ่งอยู่ในรายการ "ใกล้สูญพันธุ์" ในบัญชีแดงของ IUCN ถือเป็น ทาปู ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าของเกาะ และชาวพื้นเมืองจะปกป้องโคเปกาโดยไม่ล่ามันเพื่อเป็นอาหาร เนื่องจากกิจกรรมนันทนาการ เช่น ทัวร์ชมโคเปกาพร้อมไกด์ ได้รับการระบุว่าเป็นภัยคุกคามที่อาจส่งผลให้จำนวนรังลดลง บ้านของอาริกิจึงช่วยให้แน่ใจว่าทัวร์จะจัดขึ้นในถ้ำแห่งใดแห่งหนึ่งจากสองแห่งเท่านั้น ซึ่งส่งผลให้ถ้ำอีกแห่งได้รับการปกป้องตามประเพณีและท้องถิ่น
