เขตอันนาปุรณะ

เกี่ยวกับพื้นที่อันนาปุรณะ 

พื้นที่อันนาปุรณะ (Annapurna Area: AA) ในประเทศเนปาลมีความหลากหลายทางชีวภาพสูงมาก รวมถึงพืชดอก 1,226 ชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 105 ชนิด นก 518 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 40 ชนิด และสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 23 ชนิด เนปาลมีระดับความสูงจากน้ำทะเลตั้งแต่ 60-8,848 เมตรในแนวเหนือ-ใต้ตลอดระยะทาง 150 กิโลเมตร ซึ่งแบ่งประเทศออกเป็น 5 เขตนิเวศน์ ทำให้เป็นประเทศที่มีสภาพภูมิประเทศและภูมิอากาศที่หลากหลายอย่างมาก และเป็นหนึ่งใน 10 จุดรวมความหลากหลายทางชีวภาพของโลก ภูมิภาคอันนาปุรณะมีลักษณะเฉพาะหลายประการที่ไม่เหมือนใครในโลก โดยมีหุบเขาแม่น้ำที่ลึกที่สุดในโลกคือหุบเขากาลีกันดากี ซึ่งมีความยาว 3 ไมล์และกว้าง 1.5 ไมล์ เป็นหุบเขาที่มีซากดึกดำบรรพ์จากทะเลเทธิสซึ่งมีอายุกว่า 60 ล้านปี ภูมิภาคนี้ยังมีป่าโรโดเดนดรอนที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่กอเรปานีอีกด้วย ทะเลสาบ Tilicho ตั้งอยู่ในเมือง Manang ทางเหนือของเทือกเขา Annapurna เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่อยู่สูงที่สุดในโลก จากการสำรวจปริมาณคาร์บอนในป่าที่ดำเนินการใน Chitwan Annapurna Landscape (CHAL) พบว่าปริมาณคาร์บอนทั้งหมดในพื้นที่ดังกล่าวอยู่ที่ 540.1 ล้านตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า โดยเฉลี่ยอยู่ที่ 725.9 ตันคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่าต่อเฮกตาร์

พื้นที่อันนาปุรณะเป็นที่อยู่อาศัยของชนพื้นเมืองจำนวนมากพอสมควร ประกอบด้วยประชากร 120,000 คนจากกลุ่มวัฒนธรรมและภาษาที่แตกต่างกัน ชนพื้นเมืองกุรุงและมาการ์เป็นกลุ่มชาติพันธุ์หลักในภาคใต้ ในขณะที่ชนพื้นเมืองทากาลี มานันเก และบารากุงเลเป็นกลุ่มชาติพันธุ์หลักในภาคเหนือ พื้นที่ที่เสนอให้จัดตั้งเขตอนุรักษ์อันนาปุรณะได้รับการจัดการมาเกือบสามทศวรรษครึ่งภายใต้รูปแบบการดูแลของชุมชนโดย National Trust for Nature Conservation (NTNC) ซึ่งเป็นหน่วยงานกึ่งรัฐบาล การส่งมอบพื้นที่อนุรักษ์ให้กับชุมชนนั้นมีแผนไว้ในปี 2012 และหลังจากนั้นก็มีรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ของเนปาลซึ่งมีผลบังคับใช้ในปี 2015 การกระจายอำนาจของระบบการปกครองภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ได้จุดชนวนให้เทศบาลท้องถิ่นในชนบทที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่เรียกร้องอีกครั้งให้เข้ามาบริหารจัดการ AA ในปี 2018 ในขณะที่ข้อพิพาทและการหารือระหว่าง NTNC, ACAP และรัฐบาลท้องถิ่นได้รับการแก้ไขแล้ว อำนาจหน้าที่ของ NTNC ในการบริหารจัดการ AA ผ่าน ACAP ได้รับการขยายออกไปอีกหนึ่งปี (มกราคม 2021) โดยการตัดสินใจของคณะรัฐมนตรี NTNC และโปรแกรม ACAP ยังคาดการณ์ว่า AA จะถูกโอนและบริหารจัดการโดยชนพื้นเมืองและชุมชนท้องถิ่นผ่านสภา และโครงการ ICI จะสนับสนุนกระบวนการโอนและความสามารถของสถาบันของชนพื้นเมืองในการบริหารจัดการพื้นที่อนุรักษ์

กิจกรรมเศรษฐกิจพื้นเมือง:

• เกษตรกรรม
• ปศุสัตว์
• วนเกษตร
• ผลิตภัณฑ์จากป่าที่ไม่ใช่ไม้ (NTFPs)
• การท่องเที่ยว
• การชำระเงินเพื่อบริการระบบนิเวศ

ความท้าทายและภัยคุกคาม:

• การขยายตัวของภาคเกษตรกรรมและการค้าเชิงพาณิชย์ 
• การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
• การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (เช่น ถนน ทางรถไฟ ท่อส่งไฟฟ้า สายส่งไฟฟ้า ฟาร์มลม โครงการพลังงานความร้อนใต้พิภพ สนามบิน เขื่อน) 
• การท่องเที่ยว 
• พันธุ์ต่างถิ่นรุกราน 
• ความขัดแย้งระหว่างคนกับสัตว์ป่า