อเมซอนตะวันตกเฉียงใต้
ในลุ่มแม่น้ำมาเดรเดดิออสในประเทศเปรู ซึ่งเป็นดินแดนป่าดิบชื้นอันเป็นบ้านของชุมชนพื้นเมืองหลายแห่ง สหพันธ์พื้นเมืองมาเดรเดดิออส...
ลุ่มแม่น้ำอีวาโซงิโร
สนับสนุนการเคลื่อนไหวของชนพื้นเมืองในเคนยาตอนเหนือ
ในประเทศเคนยา IMPACT จะทำงานร่วมกับชุมชนพื้นเมืองเพื่อบันทึกและแสวงหาการยอมรับสำหรับลุ่มแม่น้ำ Upper Ewaso Territory ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เป็นแหล่งรองรับผู้คนมากกว่า 3.5 ล้านคนใน 10 มณฑล ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชุมชนชาวพื้นเมืองที่เลี้ยงสัตว์เป็นอาชีพ โดยถือเป็นดินแดนแห่งชีวิต (หรือที่เรียกว่า ICCA) ซึ่งเป็นดินแดนหรือพื้นที่ที่ได้รับการอนุรักษ์โดยชนพื้นเมืองและชุมชนท้องถิ่น (IPs และ LCs) โดยการทำเช่นนี้ IMPACT มีเป้าหมายที่จะฟื้นฟู อนุรักษ์ และส่งเสริมระบบการปกครองแบบดั้งเดิม ตลอดจนความรู้และแนวทางปฏิบัติของชนพื้นเมือง รักษาสิทธิของชนพื้นเมืองในที่ดินและทรัพยากรธรรมชาติ ฟื้นฟูสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และเสาโทเท็ม และอนุรักษ์ภาษาพื้นเมือง
ภายใต้ความคิดริเริ่มนี้ ICI ตั้งเป้าที่จะสร้างหรือปรับปรุงการจัดการพื้นที่คุ้มครองจำนวน 783,000 เฮกตาร์ ปรับปรุงการปฏิบัติในพื้นที่ 87,548 เฮกตาร์ ปรับปรุงการจัดการพื้นที่รวมทั้งหมด 1,660,548 เฮกตาร์ และมีส่วนร่วมกับผู้รับประโยชน์โดยตรงจำนวน 25,000 ราย
เป้าหมายและความคิดริเริ่มที่สำคัญของ ICI
การบันทึกการมีอยู่ (การทำแผนที่ขอบเขต)
สร้างแผนที่วัฒนธรรมชีวภาพของลุ่มน้ำ Ewaso Ng'iro
สร้างข้อมูลหลักฐานการปรากฏตัวของคนเลี้ยงสัตว์ในพื้นที่และการมีส่วนสนับสนุนในการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพตลอดเวลา
ดำเนินการสร้างแบบจำลองของ ICCA ที่เสนอ
จัดประชุมสภาผู้อาวุโสเพื่ออำนวยความสะดวกในการสนทนาแบบข้ามรุ่นและแบบสมดุลทางเพศเกี่ยวกับแผนในอนาคตของ ICCA
การประกาศและการให้สิทธิตามกฎหมาย (การรับรองอำนาจ)
สนับสนุนชุมชนในการรับการรับรองทางกฎหมายสำหรับที่ดินชุมชนของตนและในการจดทะเบียนเขตอนุรักษ์ชุมชนหากต้องการ
ทำงานร่วมกับสภาผู้อาวุโสจากทั่วลุ่มแม่น้ำอีวาโซงิโรเพื่อพัฒนาโปรโตคอลชุมชนชีววัฒนธรรม (BCP) เพื่อกำหนดสิทธิและความรับผิดชอบภายใต้กฎหมายจารีตประเพณี รัฐ และระหว่างประเทศเป็นพื้นฐานในการมีส่วนร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียภายนอก เช่น รัฐบาล บริษัท นักวิชาการ และองค์กรพัฒนาเอกชน
แผนการบริหารจัดการ
ด้วยการมีส่วนร่วมและการมีส่วนร่วมอย่างกว้างขวาง พัฒนาแผนที่ระบุถึงความปรารถนาของชุมชนผู้เลี้ยงสัตว์ในการบริหารจัดการที่ดินและทรัพยากรในลุ่มแม่น้ำอีวาโซงิโร แผนการบริหารจัดการจะรวมถึงวัตถุประสงค์ที่วัดผลได้ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ICCA จะจัดการกับภัยคุกคามสำคัญและบรรลุการอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ความสมบูรณ์ทางวัฒนธรรม และผลประโยชน์ของชุมชนได้อย่างไร
การติดตามและประเมินผล
ฝึกอบรมและสนับสนุนชุมชนในการติดตามการมีอยู่ของความหลากหลายทางชีวภาพ การเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมที่สามารถสังเกตได้ในช่วงเวลาหนึ่ง และตัวชี้วัดการพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจ โทรศัพท์มือถือจะถูกใช้เพื่อส่งเสริม "วิทยาศาสตร์ของพลเมือง" เป็นวิธีการติดตามและประเมินความคืบหน้า
การเสริมสร้างความเข้มแข็งด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง การสื่อสารและการสนับสนุน (การจัดการการไหลของความรู้แบบดั้งเดิม)
สร้างศูนย์ความรู้ (อาคารทางกายภาพที่มีสถานะดิจิทัล) เพื่อให้แน่ใจว่าความรู้จะไหลเวียนจากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง และแบ่งปันความรู้เกี่ยวกับ ICCA กับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่นๆ รวมถึงผู้มีส่วนได้ส่วนเสียด้านการอนุรักษ์ที่ต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับการมีส่วนสนับสนุนของคนเลี้ยงสัตว์ต่อการอนุรักษ์
บทนำสู่ภูมิภาค
เคนย่า
3,468,488
170,500
จุดความหลากหลายทางชีวภาพระดับโลกและพื้นที่ป่าที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง:
แอโฟรมอนเทนตะวันออก
พื้นที่ความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญ:
ภูเขาเคนยา; ภูเขาอเบอร์แดร์
พื้นที่สำคัญสำหรับนก:
ภูเขาเคนยา; ภูเขาอเบอร์แดร์
แหล่งมรดกโลก:
แหล่งมรดกโลกภูเขาเคนยา
พื้นที่อนุรักษ์/ พื้นที่จัดการสัตว์ป่า/ฯลฯ :
พื้นที่คุ้มครอง: อุทยานแห่งชาติ Mount Kenya; เขตอนุรักษ์ป่า Ngare Ndare; เขตอนุรักษ์แห่งชาติ Shaba; เขตอนุรักษ์แห่งชาติ Samburu; เขตอนุรักษ์แห่งชาติ Buffalo Springs
การอนุรักษ์ชุมชน: Naibunga Lower; ไนบุงกาเซ็นทรัล; ไนบุงกาตอนบน; คิริมอน; โกเตยเยีย;นันนาภา; นรูปา; นาปู; นานาปิโช; เมเบ; เวสต์เกต; นาซูลู; เลคูรูกิ; อิล งเวซี; เชื่อถือป่า Ngare Ndare; เลปารัว; กาลามะ; นาคุปราช-บัว; ซีรั่ม; นาโลววน; งิไล; คาเลโป; มะละกอ
เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า: เขตรักษาพันธุ์แรดเซรา เขตรักษาพันธุ์ช้างเรเตติ
พื้นที่ปศุสัตว์ที่สำคัญและ/หรือพื้นที่ที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรม: เนินเขาคิริเซีย ทะเลสาบคิซิมา ทะเลสาบออลโบโลซัต 6
CI-IUCN GEF Project Agency – เอกสารโครงการ (ProDoc)
บึงลอเรียน; ภูเขาโอโลโลเว; ป่ามูโกโกโด; พื้นที่ชุ่มน้ำ Suguta; หนองน้ำมารูระ
เขตสงวนชีวมณฑล:
เขตอนุรักษ์ชีวมณฑลเลวา
6%
4
เกี่ยวกับลุ่มน้ำ Ewaso Ng'iro
ลุ่มแม่น้ำอีวาโซงิโรทอดตัวจากเชิงเขาทางตะวันตกเฉียงเหนือของภูเขาเคนยาผ่านที่ราบสูงไลกีเปียไปจนถึงทุ่งหญ้าแห้งแล้งทางตอนเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ พื้นที่นี้มีความสำคัญระดับโลกในฐานะแหล่งกำเนิดความหลากหลายทางชีวภาพและวัฒนธรรม ซึ่งได้รับการจัดการร่วมกันโดยชุมชนผู้เลี้ยงสัตว์มาเป็นเวลาหลายศตวรรษ ลุ่มแม่น้ำนี้ทอดตัวข้ามเขตการเมือง 7 แห่งในเคนยา ได้แก่ เมรู ไลกีเปีย ซัมบูรู อิซิโอโล วาจิร์ มาร์ซาบิต และการิสซา ลุ่มแม่น้ำทอดตัวอยู่ระหว่างลองจิจูด 36° 30' และ 37° 45' ตะวันออก และละติจูด 0° 15' ใต้และ 1° 00 เหนือ และเป็นส่วนหนึ่งของลุ่มแม่น้ำจูบาซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 47,655 ตารางกิโลเมตรในเคนยา เอธิโอเปีย และโซมาเลีย ลุ่มแม่น้ำอีวาโซงิโรมีลักษณะเฉพาะคือเขตนิเวศที่แตกต่างกันหลายแห่ง ลุ่มแม่น้ำเริ่มต้นบนเชิงเขาเคนยา ซึ่งเป็นพื้นที่ชื้นและมีป่าไม้ จากนั้นจะมุ่งหน้าสู่ที่ราบสูงลาคิเปียกึ่งแห้งแล้งและทุ่งหญ้าทางตอนเหนือที่แห้งแล้ง แอ่งน้ำประกอบด้วยระบบนิเวศที่แห้งแล้ง 92% พื้นที่แห้งแล้งเหล่านี้ประกอบด้วยสัตว์ พืช และจุลินทรีย์เฉพาะถิ่นหลากหลายชนิดที่พัฒนากลยุทธ์พิเศษเพื่อรับมือกับปริมาณน้ำฝนที่น้อยและไม่สม่ำเสมอและอุณหภูมิที่แปรปรวนอย่างมากที่เกิดขึ้นในระบบนิเวศที่แห้งแล้ง แอ่งแม่น้ำอีวาโซงิโรมีความหลากหลายทางชีวภาพในระดับที่สำคัญ ตามการประมาณการบางส่วน มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมากกว่า 95 สายพันธุ์ นก 550 สายพันธุ์ สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกและสัตว์เลื้อยคลาน 85 สายพันธุ์ สัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง 1,000 สายพันธุ์ และพืช 700 สายพันธุ์ในพื้นที่31 แอ่งน้ำเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์หลายสายพันธุ์ที่น่าสนใจในการอนุรักษ์ เนินเขาของภูเขาเคนยาและที่ราบสูงลาคิเปียเป็นที่อยู่อาศัยของนกที่ใกล้สูญพันธุ์ 4 สายพันธุ์และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใกล้สูญพันธุ์ 6 สายพันธุ์ ได้แก่ ช้างแอฟริกัน แรดดำ เสือดาว หมูป่าขนาดใหญ่ บองโก และดูอิเกอร์หน้าดำ สัตว์สายพันธุ์หายากทางตอนเหนือของเคนยาสามารถพบได้ในพื้นที่ลุ่ม เช่น ออริกซ์ เกเรนุก ยีราฟลายตาข่าย นกกระจอกเทศโซมาเลีย และม้าลายเกรวี ทั้งม้าลายเกรวีและยีราฟลายตาข่ายอยู่ในบัญชีแดงของ IUCN ว่าใกล้สูญพันธุ์
กิจกรรมเศรษฐกิจพื้นเมือง:
- เกษตรกรรม
- ปศุสัตว์
- ผลิตภัณฑ์จากป่าที่ไม่ใช่ไม้ (NTFPs)
- การท่องเที่ยว
ความท้าทายและภัยคุกคาม:
- การขยายตัวของภาคเกษตรกรรมและการค้าเชิงพาณิชย์
- การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
- นโยบายและแผนระดับชาติและระดับภูมิภาคที่เชื่อมโยงกับความมั่นคงในการถือครอง
- การสูญเสียความรู้ของชนพื้นเมือง
- การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน (เช่น ถนน ทางรถไฟ ท่อส่งไฟฟ้า สายส่งไฟฟ้า ฟาร์มลม โครงการพลังงานความร้อนใต้พิภพ สนามบิน เขื่อน)
- การท่องเที่ยว
- การซื้อที่ดินขนาดใหญ่ การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ การขยายตัวของเมือง
